KİTAP LİMANI

Çölde Biten Rahmet Ağacı , Safiye Erol Hanımefendi 'nin 1962 yılı Ramazan ayı boyunca Yeni İstanbul Gazetesi 'nde tefrika edilmiş eseridir. Başlangıçta iki kısım olarak düşünülmüş ise de Ramazan bittikten sonra devamını yazmamış değil, yazamamıştır. [...] Bir mütefekkir hanım romancının Hazret-i Peygamber gibi bir şahsiyetin hayatından bazı safhaları kendi dünyasında muhakeme edişinin bir sonucu olarak böyle bir eseri, güzel üslubu ile okumak ayrı bir zevk olacaktır. [Önsöz, Halil Açıkgöz] Ben, çok pek çok sevdiğim İbrahim (a.s.v)'i hep bir engin ovada asasına dayanmış, ufuklara kadar yayılan obalarını, sürülerini gözler, görürüm. Saçı sakalı ak pak, kendisi bir delikanlı gibi zinde, yüzü buruşuk gözleri atmaca gözü gibi keskindir. Hak yolunu bulmak, Hak yolunda yürümek uğrunda insalığın geçirdiği ve daha geçireceği kanlı savaşın tekmilini nefsinde yaşamıştır o. [s.16] Bir kavmin vasıflarını, yine o kavmin sanatı kadar canlı ve kestirme yoldan belirtecek vasıta olamaz. ...

Türk edebiyatının iki güzide hanımefendisi Sâmiha Ayverdi ve Safiye Erol, edebin kelama nasıl dönüştüğünün en güzel örneklerini eserlerinde okuyucularına sunuyor ve kitapları raflarda okunmayı bekliyor.. Milattan evvel yaşamış olan Roma imparatorlarından Marc Orelle diyor ki: "Herşeyi yaratan sebebin aslına kadar çık. Onu maddeden tecrit ederek dikkatle mülahaza et ve sonra da bağlandığın şeyin azami ne kadar zaman dayanacağını tayin eyle. Zira ne zenginlikte, ne şerefte ve ne de dünyanın bütün zevklerinde saadet bulabilirsin. O halde saadet nedir, dersen, insan tabiatına layık olan işlerdir. Öyle ise arzularını ve fiillerini meydana getiren prensiplere sahip olmalı. Bu prensipler bize iyiyi kötüyü tanıtan ve insanı hür, cesur, doğru kanaatkar ve perhizkar yapan şeylerdir ki bunların haricinde bir hayır olmadığını işte o prensipler ifade eder. Kainat bir vahdettir, bir ahenktir. Ancak bu vahdeti muhafazaya yarayan şeyler hayırdır. İfnaya mail olanlar ise şerdir. Düşüncesi...