KİTAP LİMANI

Namazda iken nefsi konuşan kimse yakınlık bakımından farzını eda ediyor değildir. Hüküm bakımından ise o namazını eda etmiştir, namazı tekrar etmekle yükümlü değildir. Hüküm, insanların geneli (amme) içindir. Yakınlık ise Allah'ın has kulları (hassa) içindir. Kim yakınlığı istiyorsa ona ancak namazda nefsinin konuşması kesildiğinde ulaşır. Allah'a yakın kimsenin (mukarreb), diliyle Rabbine yalvarıp yakardığı halde kalbiyle gafil olması imkansızdır. Böyle bir şeyi ancak yakınlığın ne olduğunu bilmeyen cahil bir kimse söyler. (s. 10) Hakiki şükre gelince, şükür bir şeyin açılması, örtünün kalkmasıdır. Sözlükte șükretmek fiiliyle ilgili olarak "herhangi bir şeyi açtı, mesela ağzını açtı yani dişlerini gösterdi" denilir. O halde şükür, kalp gözünün görülünceye kadar açılmasıdır. Şükür, insanın eşya hakkındaki acizliğini görmesidir. Şükrün hakikati budur. (s. 16) Kalbin tutkusu Rabbinin yüzünedir. (s. 56) Allah bizi hiç kimseye benzemeyen harikulade bir biçimde yaratmıştır...

Bir defasında hocama dedim ki: "Bir kitap okudum ama zihnimde kitaptan hiçbir şey kalmadı." Bana bir hurma uzattı ve dedi ki: "Bunu ağzında çiğneyip ye." Yedikten sonra sordu: "Şimdi sen büyüdün mü?” "Hayır." dedim. Dedi ki: "Büyümedin ama o hurma vücuduna dağıldı; et oldu, kemik oldu, sinir oldu, deri oldu, tırnak oldu, hücre oldu..." Anladım ki, okuduğum kitap da öyle dağılıyor… Bir kısmı kelime dağarcığını zenginleştiriyor. Bir kısmı bilgi ve irfanını artırıyor, bir kısmı ahlakını güzelleştiriyor, bir kısmı yazı ve konuşmada üslubuna incelik katıyor, bir kısmı hayata farklı bakmanı sağlıyor, bir kısmı içindeki sevgi merhameti artırıyor, bir kısmı özgüvenini artırıyor, düşünmeni, sorgulamanı tetikliyor, olaylar karşısında nasıl davranman gerektiğini öğretiyor... Her ne kadar sen bunların farkında olmasan da. Kitap okumak bir şeye yaramaz, çünkü kitap okumak çok şeye yarar! O kadar çok şeye yarar ki neye yaradığını söylemek imkansızdır. “İy...

🎬 Narın Rengi (1969) | Sergey Parajanov

Eğer dünyada bir şey kazanırsanız onunla gururlanmayınız. O şeyin esasını daima adalet ve insaf dairesinde korumaya özen gösteriniz ki sonsuza dek kalıcı olsun. (s. 16) İnsanları eşit görmeyenler insanlığın değerini takdir edemeyenlerdir. (s. 17) İslami ilerlemenin temel şartları kardeşlik hissiyle birbirine maddi, manevi yardımda bulunmak ve birbirinin eksiklerini tamamlayarak kendilerini ilerleme yoluna yöneltmek gibi takdire şayan bir kardeşlik esasına dayanır. (s. 17) Kendi kendime diyordum ki: “Cenabıhakk'ın insanlara en büyük ihsanlarından biri de cömertçe vermiş olduğu rızkı sevinçle karşılayarak şükran hakkını yerine getirmek hissidir. Hayatın lezzetini sağlayan yegâne şey lezzetle yemek yemektir. Halbuki biz yediğimiz yemeklere hürmet etmediğimiz ve onların şükran hakkını yerine getirmediğimizden dolayı geçim yollarımız daralmıştır. Yemeklerimizde tat tuz kalmamıştır. Yemek esnasında biz hiçbir sevinç göstermeyiz. Hemen bir an evvel yemeğimizi yiyip kalkmak isteriz. Bizim ...

https://www.instagram .com/mervekrl_/?hl=tr

Yahya Kemal’e sormuşlar: "Türkler Viyana kapılarına nasıl gitti?" diye.  O da; "Türkler Viyana kapılarına kılıçla mı gitti zannediyorsunuz? Hayır. Osmanlı, Viyana kapılarına bulgur pilavı yiyerek ve Mesnevi okuyarak gitmiştir." cevabını vermiş. Burada kastedilen şudur:  Pirinç pilavı zenginlik alâmetidir. Zaten Osmanlı’ya da çok sonralar, dışarıdan gelmiştir. Anadolu halkının çok tükettiği gıdalardan olan bulgur, tevazu alâmetidir.  Dolayısıyla bu sözü şöyle yorumluyoruz: Osmanlı, Viyana kapılarına kadar çok büyük zenginlikler içinde değil, mütevazı yaşantılarıyla, bir yandan bulgur yiyerek diğer yandan da ruhlarını Mesnevi çeşmesinden doldurarak gitmişlerdir. (s. 140 - 141) Mevlana Üzerine Konuşmalar Mahmud Erol Kılıç