‘Canlı Tanıklar’ ve Adalet



İnsan yüzüne baktığımda, onun nurunu görmek isterim. Eğer onda yerleşmiş, onun hayatına, tavırlarına, davranışlarına, yaşamının milimetrelerine yansıyan nur ‘görünür’ ise, bana hiçbir ahlak ve felsefe kitabının öğretemediğini gösterecektir.

Evrensel nur her yerde. Çamurda mesela. Evrenin her yerine dağılmış, ancak bölünmüş ve parçalanmış değil, her bakışı kendi bütünlüğüyle kuşatan bir feyzden bahsediyorum.

Bu feyz sayesindedir ki, gerçeğin bizim görmediğimiz bir boyutta da devam ettiğini, varoluşun herhangi bir anında bu gerçekliğin pat diye kesintiye uğramadığını seziyoruz. Yani bir metafizik boyut görüyoruz çamura baktığımızda.

Çamurdaki nur olmak bu yüzden her zaman mümkün.

Yazının devamını [oku]

‘Canlı Tanıklar’ ve Adalet
Leyla İpekçi
Taraf Gazetesi, 31 Temmuz 2009

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kibrit-i Ahmer'in Peşinde

Râvi

Müslümanların Gerilemesiyle Dünya Neler Kaybetti