Ve’l-Asr


Kitle kültüründe orijinalite üstün bir değere sahip değil zaten. Popüler kültür demek bir bakıma harc-ı âlem anlayış alanı demektir. (s. 36)


Ben bir ahlaki olgunluğa ve giderek zihindeki bir gelişkinliğe yol açmak düşüncesiyle musikinin hayatımızda yer tutması gereğini savunuyorum. (s. 63)


Eğitime engel olur musiki, çünkü bize yapılan telkinat ve şartlandırmaya içimizde bir özgün değerlendirme odağı geliştirerek karşı durur. Daha doğrusu içinde musiki çağıldayan insanlar eğitimin ancak şahsiyet inşa edici yanıyla bağlantı kurabilirler. Öğretim ve eğitim tek boyutlu insanlar üretmeye, imal etmeye hasredilmişse, musikiyle ruhsal ilişki kurmuş olan kişiler bu kalıplaştıricı alandan derhal şahsiyet arama alanına sapar. Islâm kültüründe musikinin tekkede yuvalanmış oluşu tasavvufun ilmi edebe, şahsiyet inşasına sıkıca irtibatlı sayan anlayışının payı büyüktür. (s. 64)


İki Taocu keşiş bir derenin üzerindeki köprüden geçerken, keşişlerden biri: Balıklara bak, der, nasıl da mutluca yüzüyorlar. Bu sözlere muhatap olan keşiş hoşnutsuz bir havada şöyle konuşur: Sen balık olmadığına göre onlann mutlu olup olmadıklarını nereden biliyorsun? Bu sözler üzerine birinci keşiş alaycı bir dille şunları ekler: Sen, ben olmadığına göre benim balıkların mutlu olduklarım bilip bilmediğimi nereden biliyorsun? (s. 134) 


Ve’l-Asr

İsmet Özel

Şule Yayınları

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kibrit-i Ahmer'in Peşinde

Râvi

Müslümanların Gerilemesiyle Dünya Neler Kaybetti