Risale-i Kudsiyye

-
Şah-ı Nakşıbend'in sohbetleri ve Muhammed Parsa'nın bu sohbetlere dair şerhi. Harika bir eser

* * *

İşte veliler, nûr-i ilâhî olan hakikî hayat nûru ile kâbiliyetli müridlerin kalplerini diriltirler. Hakikî hayat ile olan bu kalp diriltme olayı, hissî hayatla olan ceset diriltmekten daha üstün ve şereflidir. Ama hissî hayat ile ceset diriltmek ve hissî diriltmeye mazhar olmak evliyâullah arasında daha az bulunur ve avam halka göre bu büyük bir iştir. Bu yüzden ona iltifat ederler. (s. 35) - Muhammed Parsa

Halkın, Hak Teâlâ'dan uzak düşmelerinin sebebi, kendilerini uzak tutmaları ve kendi istekleriyle üzerlerine fazla yük almalarıdır. Yoksa feyz-i ilâhîde kusur yoktur. Hz. Seyyid Emîr Külâl misal vermek için şöyle buyururlardı: Dünya sevgisi ve bağlarının neminden kurtulmadığı sürece, vücûd çömleği bir işe yaramaz. Çömleği pişirmek için sağlam olarak fırına sokarlar. Tasarruf fırınına giren çömleklerden bazıları sağlam, bazıları da kırık olarak çıkar. Bu durum ezeli irâdenin zuhûrundan dolayıdır. Biz, kırık çıkan çömlekler hakkında da ümitvâr oluruz. Çünkü onları hemen toz yapıp başka bir çamurla birleştirir ve çömlek yapar tekrar fırına verirler. Sağlam çıkana dek böyle yaparlar. (s. 36) - Bahaeddin Nakşibend

Zikir derecelerinin en üstünü zikredilenin (Hakk'ın) gönlü istilâ etmesi ve sâdece zikredilenin kalmasıdır. Öyle ki kişinin tüm kalbi "Dost" olur. (s. 55) - Muhammed Pârsâ

Herkes bir işle meşgul olur. Her insan bir ağaç gibidir. Faydasız bir ağaç yoktur. Tadları farklı olsa bile ya meyve verir, ya gölgesinde insanlar dinlenirler ya da güzellik ve tazeliğine ibret nazarıyla bakıp hisse alırlar. (s. 65) - Bahaeddin Nakşibend

Melekler gibi "Bizim ilmimiz yoktur" de ki "Ancak senin bildirdiğini biliriz" sırrı elini tutsun. (s. 70) - Muhammed Parsa

Zirâ hüzün ve korku rûhânî ya da cismânî bir hazzı taleb eden kişide olur. Geçmişte ya da şimdi bu hazzı kaybeden kişi hüzünlenir. İleride kaybetme ihtimâli olan kişi de korkar (evliyâullah ise, bu iki halden de kurtulmuştur). Evliyâullah için şu şeref lâyık görülmüştür: "Dikkat edin! Muhakkak ki Allah dostları için korku yoktur. Onlar mahzun da olmazlar. (s. 74)

Zâhire (şeriat kurallarına) uymayan her bâtın bâtıldır. (s. 82) - Ebu Said Harrâz  

Fenadan gâye, insandaki beşerî ve dünyevî yönün yok olması, rubûbiyyet ve hakikat yönünün ortaya çıkması ile bu beşerî tarafın ezilip kahrolmasıdır. Bu konuda şöyle bir örnek verilir: Ateşin içine düşen herşey, onun etkisi ve hâkimiyeti ile ateşin özelliğine bürünür, onun sıfatına dönüşür. Ama ateşin bu hâkimiyeti, meselâ demirin sıfatındadır. Demirin özü aynıdır, asla ateş olmaz. 

Sen O olmazsın, ama șâyet çalışırsan
Bir yere ulaşırsın ki senden senlik kalkar. 

İlim ve aklın yolu, fenâ denizinin sâhiline kadardır, daha fazla değildir. Ondan sonrası hayret ve nişansızlıktır. Bu mertebenin acâib hallerinin nihâyeti yok-tur. Bu mertebenin halleri seyr u sülûka girmeden bilinemez.

Ateşi hisseden kişi, onunla yanar
Kendisi ateş olan kişi nasıl yakılabilir. (s. 86)

Vuslat mertebelerinin nihayeti yoktur, Hakk'a kavuşmanın sonu olmaz. (s. 87) - Muhammed Parsa

Risale-i Kudsiyye
Şah-ı Nakşibend Hazretlerinin Sohbetleri
Muhammed Parsa

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kibrit-i Ahmer'in Peşinde

-
Resim
Claude Addas, İbn Arabî ve tasavvuf düşüncesi içindeki yeri üzerine çalışmalarıyla tanınan Michel Chodkiewicz’in kızıdır. Aynı konu etrafında makaleleri ve “Kitabu Nesebi’l-Hırka” metninin tahkikli neşri gibi çalışmaları bulunan yazarın başlıca eseri, tercümesini sunmakta olduğumuz İbn Arabî biyografisidir. Halen sahasındaki en önemli müracaat kaynağını teşkil eden eser İngilizce ve İspanyolca gibi çeşitli dillere de çevrilmiştir. (Gelenek Yayınları) Kibrit-i ahmer, gümüşü altına çevirebilen maddeyi ifade eden simya ıstılahıdır. İbn Arabi Et-Tedbiratu’l-İlahiyyede tabiri bu manada kullanmıştır. Tasavvuf ıstılahında, tabir sık sık velinin ulaştığı yüksek dercenin kemaline işaret için kullanılır. İbn Arabi de talebeleri tarafından kibrit-i ahmer olarak nitelendirilmektedir. Nitekim Şarani, Futuhat müellifinin irfanını açıklamak üzere kaleme aldığı eserlerinden birine bu ismi vermiştir: El-Kibritu’l-Ahmer fi Beyani Ulumi’ş-Şeyhi’l-Ekber. (s. 143) * * * İbn Arabi'nin tev...
Devamı

Râvi

-
Resim
Ravi isimli eser bir muhaddisin hadis derleme sürecindeki yolculuğunu bir kurgu üzerinden roman şeklinde anlatımı. Bir ilim yolcusunun Semerkant’tan başlayıp Buhara’ya, Merv’e, Basra’ya, Rey’e, Haremeyn’e ve daha nice merkeze uğrayarak kâh ferahlık kâh meşakkat içerisinde geçen rihlesi ve tek tanığı kendi derlediği risale hacmindeki bir günce.  Kitabı hem tavsiye hem de hediye eden sevgili Ömer İhsan kardeşime de ne kadar teşekkür etsem azdır. Hadis geleneğinin oluşma sürecini anlamak isteyenler için fevkalade güzel bir eser. Bu gönderinin en alt kısmına Muhammed Enes Topgül hocanın eseri hangi saikle kaleme aldığını anlatan videoyu da ekliyorum. Eğer benim gibi hadis geleneğinin oluşma sürecine dair bilgi birikiminiz yok ise, öneri olarak daha geniş çerçevenin anlaşılması açısından önce Sezai Engin hocanın Muhaddis isimli kitabını okuyabilirsiniz.  Bir hadisin imla süreci nasıl oluyor buna dair kitaptan bir alıntıyı da paylaşıyorum: Hoca yine kârî talebesine kısa bir aşır ok...
Devamı

Müslümanların Gerilemesiyle Dünya Neler Kaybetti

-
Resim
İslâm hükümdarları, ahireti dünyaya tercih ediyor, servet ve hazine peşinde koşmuyor, dirayetli davranıyor, takvadan ve dürüstlükten ayrılmıyorlardı. Bu sayede İslâm medeniyeti husule geliyor, diğer medeniyetlerden üstün bir noktaya taşınıyordu. Allah'ın istediği gibi düzgün bir dinî hayatın devlet yönetimi ile bu denli uyumlu olduğu daha önce yaşanmış bir şey değildi. Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.s.), peygamberlik mucizesiyle insanların özüne ulaşmış ve oradaki iman ateşini alevlendirmişti. Bu canlanmayla, bu insanlardaki en üstün vasıflar harekete geçmiş, insanlığı tarihinin en ileri noktasına taşımış, en mükemmel saadeti yaşatmışlardı. Cahiliye devri kısa zamanda tarihe gömülmüş, cehaletin ve körleşmenin getirdiği buhranı sıyırıp atmıştı. Allah'ın izniyle onun yolunda olarak muhteşem bir çağ başlatmışlardı. Bu benzersiz çağ, İslâm'ın çağıydı. (s. 116) İbn Haldûn'un bu konuda şöyle bir sözü bulunmaktadır: "Ne garip bir tecellidir ki Müslüman milletlerde, gerek...
Devamı